De Vecht F2 - Hertha F2 4-1

Vandaag stond de uitwedstrijd bij de Vecht op het programma. Na het nipte verlies van verleden week en de goeie trainingen van afgelopen week zou de Vecht het slachtoffer moeten worden van Hertha blonde voetbalmachine. Echter pakte het anders uit dan vooraf gesteld. Met een 4-1 verlies werden de jonge Herthanen huiswaarts gestuurd. Het positieve is dat de wedstrijd positiever verliep dan de uitslag doet vermoeden.

Met wederom een complete en fitte groep vertrok de F2, nadat eerst nieuwe foto's waren gemaakt richting Loenen. Ze mannen waren al omgekleed dus zij konden direct het veld betreden. Het duurde enige tijd voordat het juiste veld werd gevonden. Trainer/coach Duncan van Senten had de groep met de vele ouders richting de hockeyvelden gestuurd. Het was tenslotte ergens achteraan. Gelukkig werd hij gecorrigeerd door de vrouw van de afwezige tranier/leider maarten van Dam.

Eenmaal bij het juiste veld aangekomen, dachten ze werd er nog één keer van veld gewisseld. Als het goed is stonden de Hertanen nu op het juiste veld en kon de wedstrijd aanvangen. De jarige Sem Veenhof werd gebombardeerd tot aanvoeder, en de kleine jarige glom van trots. De Vecht begon aan de aftrap en had duidelijk in het begin iets meer overwicht. Hertha's blonde voetbalmachine streed voor wat het waard was en bood goed tegenstand. Al vroeg in de wedstrijd werd Noa Gosselaar ongelukkig geraakt in een duel. Hij schreeuwde het uit van de pijn, de natte spons deed gelukkig zijn werk en kon deze bikkel verder met de wedstrijd. Gedurende het verloop van de eerste helft werden de aanvallen van de Vecht gevaarlijker en kwamen zij steeds vaker door de Hertha defensie. Sander van Senten was wederom een rots in de branding door veel ballen weg te werken. Toch was het de Vecht die als eerste wist te scoren. Met een schot in de verre hoek werd het 1-0.

Dat was ook de ruststand. In de rust was de boodschap duidelijk. Schepje er boven op, eerder over spelen, en het veld breed houden. Zoek de buitenkant maar op. Steve nam de plaats van Ravi in, en de jonge F2 brigade betrad het veld opnieuw. Vol goede moed. Helaas was het de Vecht die balverlies van Hertha afstrafte met een doelpunt, 2-0. Het leek de nekslag voor Hertha. Maar de Herthanen kwamen vreemd genoeg beter in hun spel. Ze vochten voor wat ze waard waren en ze vonden elkaar wat makkelijker. Het oogde bij vlagen leuk en verzorgd. Maar net op dat moment was het toch weer de Vecht wat toesloeg. Met een mooie schuiver werd de 3-0 gemaakt. Hertha's blonde voetbalmachine leek definitief geknakt, maar de keeper van de Vecht was zo vriendelijk bij een uittrap van hem de bal bij Noa Gosselaar in zijn schoenen te schuiven. Die wist wel raad met het cadeautje, 3-1. Hertha leek als herboren en bij een volgende aanval, waar Hertha met drie aanvallers tegen 2 verdedigers van de Vecht kwamen te staan speelde de jonge Herthanen dit niet goed uit. Waar de 3-2 gemaakt had moeten worden, werd door een verkeerde keuze dan bal verloren en maakt de Vecht aan alle Vinkeveense illusies een einde, 4-1

Kort daarna was de wedstrijd gespeeld, en stonden de mannen van de F2 met lege handen. Nou ja, lege handen. Nadat de penalty serie was gewonnen, het foto momentje was geweest vertrokken zij als een speer naar de kleedkamer waar de jarige Sem Veenhof zijn teammaten trakteerde op iets lekkers. Dus uiteindelijk lege handen met punten, maar gevulde handen met chips. De teleurstelling van het verlies was hiermee dan ook verdwenen en zo hoort het ook. Op naar de volgende trainingen en wedstrijd. Volgende week 5 oktober speelt Hertha blonde voetbalmachine weer een thuiswedstrijd. Tegenstander is Elinkwijk F5. Aanvang is om 09:00 uur.